CAMPOSANTO DE FÁTIMA PEÓN TORRES

O meu libro titúlase Camposanto, a súa autora é Fatima Peón Torres que naceu en Pontevedra , gañou varios certames literarios e foi galardonada polos premios Minerva . Ademais da narrativa tamén está interesada no cine e no teatro , xa que se formou na escola de interpretación de Pontevedra.

Escribiu catro libros entre os que podemos destacar , o libro que estamos a comentar e outro titulado "Trinta de novembro"  adicado ao seu avó paterno.

Camposanto é un libro que fala da infancia e da adolescencia entre dúas nenas amigas chamadas Sofía e Lea , que se coñecen dende que eran cativas. O libro divídese en dúas partes , unha parte narra a infancia de ambas as dúas rapazas , como son felices coas súas respectivas familias nun pequeno pobo chamado Liar onde pasan as vacacións . A outra parte do libro trata sobre a súa adolescencia en Pontadela , que ao contrario que na súa infancia, esta parte das súas vidas está chea de mortes e desgrazas onde a felicidade non é un factor importante.

Ambas as dúas partes do libro vanse alternando ao longo da historia , de maneira que conta un capítulo da infancia e outro da adolescencia , de maneira que se entende como chegaron dende un punto no que eran felices a outro no que ese termo non ten significado.

Os personaxes que máis me gustaron foron :

Sofía , unha das protagonistas , que é unha rapaza forte e loitadora que defende ao seu irmán por riba de todo.

Lea , a outra protagonista , é unha persoa moi observadora con moita imaxinación , que aínda non sabe se lle gustan os mozos ou non e cree na inxenuidade de que entre ela e Sofía non hai segredos.

Alberto, amigo da infancia de ambas as dúas protagonistas, que na actualidade so garda contacto con Lea.

O personaxe que menos me gustou foi o pai de Sofía que é un home cruel e maltratador que só pensa nel mesmo.

Camposanto pareceume un libro moi fácil de ler xa que a autora emprega un léxico moi doado de entender e tamén recorre ao diálogo e eso axuda moito. Un dos motivos polos que me gustou foi que é unha historia moi cribel xa que te esqueces de que é unha historia inventada porque te metes no papel das súas vidas fácilmente , o outro motivo que me gustou foi o valor da amizade entrea as dúas rapazas.

ANA SALGADO MARTÍNEZ   3ºESO C

XARDÍN SUSPENSO

O pasado luns 18, máis de 100 alumnos do IES Xesús Taboada Chivite puidemos asistir á representación da obra de teatro Xardín Suspenso de Abel Neves dirixida por Cándido Pazó. Esta sucede nun xardín construído por Lucía, a filla menor dunha familia galega acomodada. Este xardín non é verde con flores, en vez diso ten area e pedras, dado que esta ambientación ten un significado especial, está dedicado á unión dela co seu irmán adoptivo, Mateo, do cal está perdidamente namorada.

Todo parece normal ao principio ata o momento no que Mateo anuncia o seu compromiso coa súa noiva Paula. Lucía comeza a enfermar debido a que deixou de comer, sobrevivindo só con vasos de auga, para poder chegar con vida ao día da voda do seu irmán. Pasan as semanas e Lucía empeora, pero súa nai non a quere sacar de casa pola forza sentimento contrario ao do seu marido. Lucía deixa de falar e só conversa ás veces coa súa avoa. Por fin chega o gran día, a Lucía fáltanlle as forzas e comeza a delirar, entra en escena Mateo, esta pídelle un bico e este non é capaz de dicirlle que non, bícaa e morre non seus brazos, deixando aos seus pais e avoa sen resposta de por que fixo todo o que fixo.

Esta obra conta cun elenco reducido pero moi coñecido entre o público galego pola aparición destes en series emitidas pola TVG, como Padre Casares, Matalobos e Terra de Miranda. Estes actores estiveron sometidos a unha gran tensión debido ao guión e ao drama que representaban. Aínda así souberon transmitir os sentimentos e emocións ao público conseguindo que algúns dos asistentes botaran algunhas bágoas.

Xardín suspenso é unha representación de moitos estados de ánimo dentro da mesma obra, dende momentos de risa ata momentos de medo e tristeza pasando por algúns de tolemia.

Iria Prieto 1º BAC

MAQUETAS XEOMORFOLOXÍA

Maquetas sobre xeomorfoloxía, realizadas polos alumnos de 3º ESO, durante a 3ª avaliación. Nelas representaron formas de modelado volcánico, kárstico, glaciar, eólico e fluvial empregando diferentes materiais.

IX CERTAME DE POESÍA XELA ARIAS

LETRAS GALEGAS 2015

Traballo realizado polo alumnado de 1º BAC C coordinados pola profesora Fátima

PRESUME DE GALEGO

O 17 de maio presume e comparte from ProductoraAudiovisual CanalArtes on Vimeo.

CHARLA SOBRE INMUNOLOXÍA

Fotografías tomadas por Sabela Dominguez Souto na conferencia sobre inmunoloxía, celebrada o día 29 de abril na Casa de Cultura as doce da mañá, impartida por dúas investigadoras da universidade de Vigo. Asistiron os alumnos do centro de 1º de Bacharelato que cursan Bioloxía.

Nesta charla, na cal se tratou o significado do noso sistema inmunitario foi moi proveitosa, xa que respondía varias preguntas que nos facemos todos entorno ao noso organismo e a súa defensa.
Durante a sesión puidemos comproba que o noso Sistema Inmunitario, ademais de funcionar a través do sangue tamén o fai polos órganos linfáticos onde poden madurar tanto os linfocitos B coma os T. O máis interesante desta explicación foi o coñecemento de que o noso organismo ten a capacidade de memoria, xa que ao entrar un axente patóxeno que xa estivera presente con anterioridade, permítelle recoñecelo e atacalo cunha maior preparación.

Por outra banda, a defensa que presenta o noso corpo ante patóxenos non é nada sinxela, xa que ademais dos linfocitos interveñen varias células dendríticas e macrófogas que axudan a eliminar este patóxeno por medio de anticorpos de varios tipos.

O noso Sistema Inmunitario pode proceder de vías tan directas coma do leite que tomamos durante a lactación como da nosa propia nai durante o desenvolvemento embrionario, pero a pesar diso, tamén debemos empregar unha vía indirecta por medio da vacina.
As vacinas conteñen o a xente patóxeno morto ou vivo pero sen a súa actividade plena, isto fai que ao inxectalo o noso organismo reaccione e xere anticorpos que axuden a previr esa enfermidade antes de que chegue ao noso organismo.
As vacinas son moi importantes para previr as enfermidades e non xerar pandemias, como o caso da viruela que foi exterminada no século pasado grazas as axudas destas vacinas.
Ademais das vacinas, o estudo do noso Sistema Inmunitario tamén nos permite elaborar outras medidas preventivas antitoxinas, como as elaboradas a partir da larva de mexillón ou estudos para tentar elaborar test de cocaína a partir da mucosa bucal.
Todo o que nos rodea móstranos un grave perigo para a nosa saúde, por iso, grazas a nosa pel que exerce de barreira natural , o noso Sistema Inmunitario é imprescindible para que levemos a cabo un tratamento destes organismos patóxenos.
Grazas aos estudos que se están levando a cabo por numerosos biólogos e químicos, fan que as posibilidades de erradicar certas enfermidades sexa maior. Probas como a monoclonación deste antipatóxenos fan posible que estes permanezan presentes durante moitos anos sen necesidade de arriscarse a perdelos.

En definitiva, o noso Sistema Inmunitario é fundamental para levar a cabo unha vida exenta dos perigos que nos rodean. Por iso figuras como os investigadores son cruciais para que a evolución chegue ao campo da bioquímica, e nos a axude a solucionar os problemas da nosa saúde.

Sandra Fernández Fraile 1º Bach B

Persoalmente esta charla pareceume moi interesante e gustoume moito, xa que non só nos explicaron correcta e fluídamente que era a inmunoloxía, senón que ademáis tamén nos falaron das súas aplicacións, manténdonos sempre atentos.
Non coñecía moito sobre esta rama da bioloxía, polo que me sorprenderon gratamente. Non sabía que se podía aplicar en tantos campos da nosa vida, polo que elas conseguiron que me interesase por ela e a teña en conta, xa que aínda non sei que carreira estudar.
Estas charlas gústanme e disfrútoas, xa que ao ser dada por entendidos no tema, a maioría das veces resultan máis amenas que lendoas nun libro.

Andrea Pérez Rivas, 1ºBach A

Persoalmente a charla gustoume bastante por varios motivos. Para empezar, pareceume moi enriquecedora en canto a conceptos e termos. Trataba sobre un tema do que xa tiñamos una base, polo que foi máis fácil de seguir.
Por outro lado, foi moi agradable que tivesen un acercamento con nós, o que fixo que non fose o tempo moi pesado e aburrido. Ademais, para facilitarnos a explicación argumentaron con exemplos fáciles de entender e da vida cotiá, como por exemplo cando nos cortamos cun coitelo.
Finalmente, tamén me gustou que a charla tratase sobre unha acción inmunolóxica que ocorre no noso organismo, pero da que nin sequera nos damos conta.

Andrea Álvarez Salgado, 1º Bach A

Dende o meu punto de vista, esta conferencia foi moi interesante porque permitiunos coñecer un campo moi interesante, a Inmunoloxía. Considero que o futuro da biomedicina xira entorno a este tema, polo que é un acerto que nos informemos ao respecto.

Aínda así, tamén debo reprochar certos aspectos. Para levar a cabo unha boa presentación de calquer tema, as diapositivas que se utilizan deben ser máis chamativas e conter menos información. A unha persoa cuxos coñecementos sobre a materia sexan mínimos pode resultar bastante pesado o feito de que lle presenten tanta información nun curto periodo de tempo. A forma máis práctica de aprender é traballando o esencial dunha forma dinámica e didáctica, algo que quizáis non lograron.

Con todo, un gran acerto pola súa parte foi a implementación de vídeos as súas explicacións e de apelacións ao oínte mediante preguntas ao público. En definitiva, o tema a tratar é bastante cautivador e importante na sociedade de hoxe en día.

David Santiago Rivas 1º BAC B