15 de dec. de 2016

BO NADAL 2016



Árbore dos desexos:

O profesor de tecnoloxía Enrique Álvarez tornou un piñeiro seco, nunha árbore branca, de ilusións e esperanzas. As pólas estanse enchendo de bolboretas de cores con desexos para o vindeiro ano.

 Ata o día 21 de decembro seguiranse pendurando lepidópteros cargados de soños para o 2017.

Esperamos que todos estes desexos se fagan realidade.







No taboleiro aparecen os propósitos do alumnado do instituto para o ano 2017.


Os alumnos de 1º ESO reflexionan sobre o que significa o Nadal para eles.

5 de dec. de 2016

AS NENAS E OS NENOS SOLDADO

O día 1  de decembro, os alumnos de bacharelato acudimos a una charla sobre os nenos e as nenas soldado, un tema moi grave na actualidade.
A charla comezou cunha breve introdución sobre que eran os nenos e nenas soldado. Son nenos de menos de dezaoito anos que foron recrutados de forma violenta, sobre os que se abusa psicoloxicamente con ameazas para combater nas guerras. As persoas que os recrutan son soldados do exército que tamén combaten nas guerrillas e que adestran a eses nenos para que eles tamén loiten.
Preto de 300.000 nenos e nenas están sendo obrigados a loitar en guerras actualmente, una cifra totalmente preocupante. Estes nenos e nenas forman o 10% dos ocupantes de moitos exércitos.
O país máis afectado é África, e dentro dese continente son países como República do Congo, Chad e Sudán os que máis involucrados se ven neste problema social. A parte de África tamén hai outros países nos que hai nenos e nenas soldado, como son Afganistán e Colombia, entre outros.
Na charla tamén se falou de Momar Badiane, un fotógrafo senegalés que realizou una exposición de fotografías sobre como se recrutan e se empregan ós nenos soldados.
Posteriormente, proxectáronse una serie de vídeos sobre este tema.
O primeiro vídeo trataba sobre varios testemuños de persoas que foran recrutadas cando eran moi cativos e sobre a parte máis difícil desa vida tan dura, que era a reintegración social. Cando eses nenos e nenas conseguían escapar desas guerras, a sociedade non adoitaba confiar neles, polo que era moi difícil a súa reinserción.
Nese mesmo vídeo, fíxose una pregunta moi interesante: Cando se deixa de ser vítima e se comeza a ser vitimario? É dicir, en que momento deixan os nenos de ser vítimas dun recrutamento e en que momento comen a ser asasinos, xa que aínda que o fagan de maneira formada, eses nenos ,na guerra, matan persoas.
En canto ao segundo vídeos, era un vídeo sobre unha historia concreta, a de un neno que non recordaba o seu verdadeiro nome, xa que cando estes soldados o recrutaron, asignáronlle un alcume de guerra.
O terceiro vídeo trataba sobre unha serie de testemuños de nenos que foran soldados xa dende moi cativos.
Por último, vimos un vídeo musical no que a canción trataba sobre os nenos e nenos soldados, e que foi composta por un famoso cantante español.
En canto a miña opinión, está claro que estou en contra desta atrocidade. Paréceme surrealista que en pleno século XXI siga existindo isto, cando nunca tivo nin sequera que comezar.
É moi triste o que lle fan a eses nenos, arrebatarlles os seus dereitos, obrigalos a empregar armas e ata matar xente, ás veces incluída a súa familia, con tan pouca idade, e aínda que tiveran moitos máis anos, seguiría sendo algo que non se podería consentir.
Isto é un grave problema social que deixou máis de dous millóns de mortes, unha cifra extremadamente alta.
Por sorte, a ONU programou un plan de axuda para baixar esa cifra de nenos e nenas recrutadas. Ao parecer está funcionando, pero non elimina de todo o problema.
O máis grave de todo, é que isto non é unha situación actual, senón que sempre existiron nenos e nenas soldados, e parece mentira, que pasados tantos anos non se conseguirá rematar con isto.
  
Saioa Zozaya Fernández

1º Bach A



Hoxe tivemos unha charla sobre a situación de nenos e nenas soldado en países do 3º e 2º mundo, e de como son adoutrinados, formados e a súa vida adulta.
A gran maioría dos nenos soldado son basicamente escravos tomados tras a conquista dun territorio, os pobres rapaces son extraídos de toda vida anterior que tiveran, e a súa educación é substituída polo ensino de calibres e armas.
Logo, presentaron os dous futuros posibles para os nenos soldado; un deles, o descenso na ira, no que un neno soldado en África se converteu nun sanguinario asasino de masas. Que hoxe en día se atopa en espera de xuízo, aínda que moitos dubidan no procedemento, no que me atopo, pois por unha parte, esa persoa atópase trastornada pola súa infancia, pero pola outra, o cortés non quita o valente, cometeu os crimes a conciencia.
Tamén se viu a outra cara da moeda, unha muller en Colombia, criada nas FARC, e reintegrada na sociedade, conseguiu adaptarse e mesmo ela fundou unha sociedade para ex-Nenos Soldado.
A situación continúa sendo que hai 300.000 nenos soldados aí afora, sen eu non poder facer moito por eles.
Jesús Alberto Raquel Pallares
 1ºBach A



Estes, son nenos e nenas de entre 6 e os 17 anos aos que obrigan a coller un arma para asasinar.
Si, isto é unha triste realidade que leva ocorrido dende hai moitos anos, por non dicir toda a vida. Eu coñecía isto, pero non sabía que puidese ser tan grave, non ata hoxe. O noso instituto convidou a Roberto Mansilla Blanco, que tivo o pracer de achegarnos información sobre estes casos. Comentou moitas cousas, e púxonos vídeos que a algúns de nós, puxéronnos a pel de galiña.
Aproximadamente arredor do mundo hai uns 300.000 nenos e nenas soldado. Primeiro fan a estes nenos vulnerables psicoloxicamente para que vaian con eles. Falounos sobre Momar Badiane, que é un debuxante senegalés que fai unha denuncia sobre estes nenos.

Tamén nos falou sobre Ongwen que foi un neno soldado dende os 10 anos e ao que xulgaron de todos os delitos que cometeu de adulto cando foi comandante dun grupo guerrilleiro.
Nun dos vídeos, aparecía unha rapaza que foi a un grupo de reintegración de nenos soldado, e falaba de que o peor é volver a integrarse nunha sociedade, porque non ten casa, nin diñeiro, nin emprego, está sen nada.
Estes nenos son como escravos, e prívanos dos seus dereitos, de ler, de escribir…
“Non sei nin ler nin escribir, pero sei o nome de todas as balas e metralladoras que hai”, estas son as palabras dunha nena que se atopa nesta situación.

Eu opino que é moi triste que rapaces da nosa idade e máis pequenos teñan que sufrir iso, pasar toda a vida loitando en conflitos que nunca terminan, e aínda que acaben, estes nenos teñen moito rancor acumulado. Moitas veces os comandantes míntenlle aos nenos para que maten, por exemplo, dinlle que eles foron quen mataron aos seus pais e teñen que vingar a súa morte. Os nenos teñen que xogar, ter unha infancia, aprender a ler, a escribir.

Elena Texeira Alvar
1º Bach A

INMERSIÓN LINGÜÍSTICA

Os alumnos e alumnas de 3º de ESO do Xesús Taboada Chivite asistimos toda a semana do 15 de novembro a unha inmersión lingüística nos Peares. Estaba situado nun lugar moi bonito con marabillosas estancias ao lado dun enorme embalse.
O noso horario era moi simple,e dividíase en 3 seccións:
-ALIMENTACIÓN: tiñamos 5 comidas ao día,o almorzo,as 9 aproximadamente;a media-mañá,as 12;a comida que era entre as 2 e as 3;a merenda,polas 6-7 da tarde e a cea as 9-10 da noite.
-ACTIVIDADES E CLASE: pola mañá tiñamos todo clase agás o tempo da media-mañá,e despois íamos comer.Despois tiñamos actividades diarias pola tarde que cada día eran diferentes e clase pola tarde.E pola noite,despois de cear,tiñamos a actividade nocturna,que tamén era diferente cada día.
-TEMPO LIBRE: tiñamos pouco tempo libre,pero tampouco o necesitabamos moito,despois de comer tiñamos media hora aproximadamente para ir a sala de xogos ou facer o que quixésemos de lecer.

Fixemos milleiros de actividades,pero sempre utilizando o inglés para comunicarnos,diso se trataba,mellorar o inglés.As clases foron moi variadas,tratamos temas case todos referíndose a contaminación,tamén fixemos moitos xogos con iso.Despois tiñamos clases de cada país,porque estabamos divididos en países,e o último día teriamos que expoñer o noso país e os seus costumes diante de todos.Non só estivemos naquel recinto,senón que fomos a outros lugares para facer outras actividades como: ir a un pavillón a outro pobo camiñando para o día olímpico,dar paseos e ver onde se une o río Sil e o Támega, fomos a un museo de ferrocarril...Nas actividades ou xogos de todos os días tivemos moitas e moi diferentes,puidemos sentir o vicio de ir a un casino,xogar ao “Tuttifrutti” xigante,xogar a gran busca do tesouro…
Ao final creo que foi unha semana bastante divertida,que serviu para mellorar a fala co inglés e,dalgunha forma,saír da rutina de instituto que estabamos acostumados.Foi unha experiencia moi boa e si se puidese repetir,repetiríaa sen dúbida.


  

Alejandro Cid Pazos 3ºESO-A Nº10











 A inmersión lingüística foi nos Peares , entre Ourense e Lugo. Era un monte, cunha presa, co río Miño e un terreo no que pasábamos os días.
As habitacións eran de 4 camas, 2 liteiras, cunha cama arriba e outra abaixo, 1 baño, cunha ducha e 2 pilas para lavarnos os dentes.
Polas mañás, erguíamonos as 8:00, dábannos 10 minutos para vestirnos e facer a cama, e logo subíamos todos a almorzar. A comida estaba rica e era sana.
 Respecto as clases, pola mañá tiñamos 2 horas de clase, na que faciamos una ficha e falabamos en Inglés. As 13:30 comiamos, despois de comer lavábamos os dentes e tiñamos 30 minutos de tempo libre, no que xogábamos ao futbolín ou o ping pong. Polas tardes, faciamos una actividade. A máis divertida foi cando fomos a un pavillón no que pasamos toda a tarde xogando a xogos como o fútbol, o rugby, saltar a comba, pero para chegar e volver camiñamos máis de 5 km.
Outra tarde, camiñamos recorrendo os Peares, é un lugar moi fermoso. Vimos o encontro do río Miño e o Sil, debaixo dunha ponte moi grande e visitamos una casa do tren, con maquetas de trens moi antigos que pasaron por alí.
Polas noites, despois de cear, tiñamos actividades coma casino; que para min foi a máis divertida, cine, discoteca…
Estabamos organizados por grupos, cada grupo representaba a un país, eu era de Sudáfrica. Cada grupo tiña que preparar una presentación do seu país. Pasámolo moi ben organizándoo tanto como representándoo.
O último día déronnos un diploma a cada un, cun nivel de Inglés.

Isto foi a inmersión lingüística moi resumida, porque fixemos moitas cousas. Pasámolo moi ben e aprendemos moito.

 Alejandro Domínguez Gonzàlez de 3 ESO  B.

2 de dec. de 2016

DESCUBRINDO AS ROCHAS QUE PISAS

O venres 25 de novembro, alumnos de 1º e 2º de Bacharelato participaron nunha actividade organizada polos departamentos de "Xeografía e Historia" e de "Bioloxía e Xeoloxía", a cargo do ponente Francisco Canosa. A actividade "Descubrindo as rochas que pisas",  incluiu unha breve e concisa charla sobre a xeoloxía xeral de Galicia, así como un obradoiro con rochas. 


RESUMO DA CHARLA:



O tema principal da charla era a xeoloxía e as rochas que compoñían a paisaxe galega.
Aínda sendo ese o tema principal a charla pódese considerar que estivo dividida en varias partes:

- INTRODUCIÓN: O maior problema que ten a xeoloxía son as unidades nas que é medida, é dicir os millóns de anos, xa que non sabemos cuantificar moi ben o tempo ao que se refire, polo que debemos por como exemplo un ano, situando os eventos xeolóxicos en meses e días concretos.


-ESTRUTURA E DINÁMICA TERRESTRE: O estudo da dinámica terrestre comezou cando Alfred Wegener estudou o posible movemento das placas tectónicas. Posteriormente comprobouse que tiña razón e coa axuda de estudos posteriores puidéronse diferenciar varios tipos de bordos de placas, xa que en cada un deses tipos producíanse diferentes movementos: Bordos diverxentes, converxentes e de fallas transformantes. O descubrimentos destes diferentes tipos de bordos permitiu establecer a teoría da Tectónica de Placas, onde se explicaba que o motivo polo que as placas cambian a súa posición son os movementos de convección que se producen no manto.  Posteriormente estableceuse o Ciclo de Wilson.

-XEOLOXÍA DE GALICIA: A creación das rochas que conforman a paisaxe galega producíronse en varias etapas, e nunha posición diferente á actual a maioría delas: Fase oroxénica no Paleozoico, fase de Arrasamento no Mesozoico, e fase de Reactivación no Cenozoico. A evolución máis destacable destas rochas produciuse nesta última etapa, onde tamén se produciron notables cambios no nivel do mar.
 Segundo a posición desas rochas distínguense 3 zonas: Zona Asturoccidental Leonesa, Zona Galega Trasosmontes e Zona Centro Ibérica.

-USOS DA XEOLOXÍA: A xeoloxía pódese aplicar en moitos aspectos da vida cotiá, como pode ser o seu uso para saber con antelación os posibles fenómenos e catástrofes naturais que poden suceder e protexer a poboación. Ademais moitas explotacións de petróleo e gas natural entre outros non poderían haberse feito sen axuda das sondaxes e mapas xeolóxicos.

OPINIÓN PERSOAL:
Foi unha charla interesante, aínda que algunhas partes puideron ser máis amenas e interesantes que outras. Na miña opinión a parte máis interesante foi na que falou das rochas que abundan en Galicia, xa que moitas veces ao estudar xeoloxía estudamos as rochas en xeral, e facelo das rochas que abundan na zona onde nos vivimos pode causar máis interese e curiosidade, e tamén cando ao rematar a charla fomos ao laboratorio a identificalas.

Sofía Vivián Álvarez 1BACH-A

30 de nov. de 2016

28 de nov. de 2016

DOCUMENTAL CHICAS NUEVAS 24 HORAS E COLOQUIO CON MABEL LOZANO

Gustoume moito. Tiña oído falar dese tema, pero non tan a fondo, por iso  abriume os ollos e ensinoume valores que non tiña en mente. É un tema realmente serio que debería pararse.
Como muller ou nena, a calquera de nós, a calquera muller lle podería pasar, hoxe ou mañá, e por iso persoalmente moitas veces entendo os medos das nais a deixar soa a unha filla ou eses tipos de medos que non hai no caso dun fillo. Creo que o que vimos hoxe debería velo todo o mundo e que todos axudaramos no que se puidera a parar isto.
Katia Vidal de 3 ESO C


O visionado do documental _Chicas Nuevas 24 Horas_, como parte das actividades do IES X. Taboada Chivite no marco da conmemoración do _Día Internacional contra a Violencia de Xénero_, fíxonos reflexionar sobre a trata de mulleres e as actuacións que podemos realizar para erradicala. Ante situacións de inxustiza como esa, o alumnado de 3°A non dudou en unir as súas mans como símbolo de apoio á loita contra todo tipo de maltrato baixo o lema #NinUnhaMenos
Helga

CALLOS E GARABANZOS

INGREDIENTES
·800g de callos de tenreira
·300g de garabanzos
·Chourizo
·Cebola
·Touciño fresco
·Man de porco
·Pemento verde
·Tomate grande
·Cabeza de allo
·Dúas ou tres patacas
·Un par de guindillas
·Pimentón doce
·Sal
·Pementa negra

Preparación
1º  Por os garabanzos en remollo a noite anterior.
2º  Botar os callos e a man nunha olla expres e cubrilos con auga
3º   Botarlle un chorro de vinagre. Seguidamente botarlle a cebola, o tomate, os allos e o pemento.
4º  Agregarlle as guindillas, o touciño e os garabanzos.
5º  Salpimentamos todo e cubrir todos os ingredientes coa auga.
6º  Por a olla a quentar, e cando ferva a auga, baixamos a intensidade media. Tapamos a olla e deixamos que se fagan durante 35 ou 40 minutos.
7º  Deixamos que libere toda a presión. E botamos o pimentón doce, as patacas e o chourizo na olla e deixamola na olla 2 horas máis ou menos.
Por Paula Manzano de 3ºESO C



 •Ingredientes :
-Acelgas : grupo V da roda dos alimentos.-Cebola : grupo V-Allo : grupo V-Garabanzos : grupo I

•Preparación :Pomos os garabanzos en remollo o día antes, con sal, cocemos as acelgas e apartámolas, pochamos a cebola e cando está lista, botamos as acelgas e mareámolas un pouco, cocemos os garabanzos e cando están cocidos, escoámolos e botámolos enriba das acelgas, deixamos cocer e listo.


•Valor Enerxético :Unha ración contén 300 calorías e 9 gramos de graxa



Por Alejandra Vega Cid de 3º ESO C 

25 de nov. de 2016

A VIOLENCIA CONTRA A MULLER NA LITERATURA

     


A violencia de xénero é un tema que está moi presente, por desgraza, na nosa sociedade. Só no que levamos de ano, as cifras de feminicidios (asasinatos de mulleres por razóns de xénero) sobrepasan as 86 mortes en España. Máis de mil mulleres foron asasinadas nos últimos 15 anos e no 15.7 % dos casos xa existían denuncias previas.

   



  Os datos son alarmantes, polo que este é un tema que nos afecta a todos tanto como sociedade coma a nós, como mulleres. Por este motivo, as alumnas de 1ºBACH de Literatura Universal do IES Xesús Taboada Chivite decidimos facer unha exposición sobre diferentes libros nos que a violencia de xénero ten un gran protagonismo. Logo de pescudar que obras nos poderían valer para tratar este tema, acabamos escollendo os seguintes títulos: La casa de Bernarda Alba, Casa de muñecas, Cometas en el Cielo, Otelo e Lolita.




     Cada unha de nós faremos unha presentación na que falaremos do libro e da figura da muller como vítima de maltrato para despois expoñelo nas clases de ESO e de bacharelato. Parécenos unha boa idea, xa que deste xeito todos os nosos compañeiros e compañeiras poderán descubrir como a violencia de xénero ten cabida na cultura popular da man de obras literarias tan recoñecidas como das que lles imos falar.









     Esperamos que con este traballo os rapaces e rapazas do noso centro se decaten de como a literatura de diferentes épocas pode servir para  concienciarnos da dura realidade que nos rodea.



Sara guerra Sandoval
1º BAC B



24 de nov. de 2016

RECEITAS DE LEGUMES

Fabas con chourizo e panceta de Xabi de 1º ESO A e e potaxe de garabanzos de María Vilela de 1º ESO A.




22 de nov. de 2016

GASTRONOMÍA DE OUTONO



A profesora de galego Concha Fernández propúxolles ao seus alumnos de 1º ESO A e C, así como aos  de 2º ESO B e D, que recollesen e presentasen receitas elaboradas con produtos de outono: figos, castañas, noces, berzas, cogumelos, xabaril, coello...

Con todas as receitas recollidas, a profesora fará un libro, que será exposto na biblioteca do centro.


Na seguinte ligazón presentamos as recomendacións gastrómicas de ditos alumnos para este outono:




21 de nov. de 2016

OUTONO

Os castiñeiros e as castañas inspiraron os debuxos dos alumnos de 1º BAC, que cursan Debuxo Artístico coa profesora Marga García

20 de nov. de 2016

POESÍAS DE OUTONO

Os alumnos de 1º ESO B e de 1º ESO D a petición da profesora de Lingua e Literatura Galega, Marita Fernández e baixo a súa supervisión, escribiron poemas e reflexións sobre o outono, acompañados de debuxos cunha presentación moi coidada.
Entre todos, destaca o poema:"Sensacións" de Pablo Villarino Rivero, que aparece a continuación e que será publicado na revista do centro "Faíscas". Este poema denota unha gran sensibilidade por parte do autor.



17 de nov. de 2016

RECEITA LENTELLAS CON VERDURA E ARROZ DE BELTRÁN DOBARRIO

Ingredientes

·250g de lentellas (grupo 3 e ten función plástica)            
·150g de arroz (grupo 1 e ten función enerxética)
·3 o 4 cenorias (grupo 4 e ten función reguladora)
·3 o 4 patacas (grupo 1 e ten función enerxética)
·3 o 4 porros (grupo 5 e ten función reguladora)
·1 o 2 cebolas (grupo 5 e ten función reguladora)
·Caldo limpo
·2 o 3 ovos duros (grupo 3 e ten función plástica)
·Sal e comiños moídos
· Aceite de oliva (grupo 2 e ten función enerxética)
-O valor enerxético dun prato de lentellas con verduras e arroz é de 444kcal.

Receita
Na cubeta da pota poñemos un pouco de aceite de oliva e deixamos que quente un pouco.
Mentres, limpamos as cebolas e os porros e os cortamos en anacos moi pequenos, limpamos as cenorias, as patacas e cortámolas en dados pequenos.
Primeiro sofritir a cebola, máis tarde engadimos as cenorias, as patacas e refogamos ben todo na cubeta.
Despois agregamos as lentellas que tivemos en remollo toda a noite , o arroz, un pouco de comiños moídos e agregamos o caldo limpo ata cubrir todo ben.Logo engadimos un pouco de sal.

Ó final cando xa están feitas poñemos uns ovos duros para acompañar.

15 de nov. de 2016

RECEITA DE LENTELLAS DE KATIA VIDAL

As lentellas son un dos miles de tipos de legumes.

Receita das lentellas
Ingredientes:
·         Patacas
·         Lentellas
·         Panceta
·         Chourizo
·         Aceite
·         Sal

Preparación:
·         Cortar en trozos a panceta, o chourizo e as patacas.
·         Mezcrar tódolos ingredientes (excepto o sal) e poñelos a cocer durante unha hora a lume alto e ir baixándolle cara o final.
·         Ao final, botarlle un pouco máis de aceite e engadir o sal.
·         Se queremos podemos engadirlle colorante ou/e pimentón.


Valor nutricional   
Kiloxulios
1632 kj
Calorías
390 kcal
Proteínas
10,65 g
Carbohidratos
59,35 g
Graxas
12,93 g
Por unha ración:




Grupos pertencentes e nutrientes
·         Lentellas: grupo III, ricas en proteínas.
·         Patacas: grupo I, ricas en hidratos de carbono.
·         Chourizo: grupo III, carnes vermellas ricas en proteínas.
·         Panceta: grupo II, rica en lípidos.

·         Aceite: grupo II, rico en lípidos.

13 de nov. de 2016

MUNG DAAL ELABORADO POR RIMSHA

O ano 2016, como se pode ver nun dos cartaces da mini-exposición do día da "Ciencia en Galego", foi declarado pola FAO como o ano internacional dos legumes.
Durante os meses de novembro e decembro imos subir ao blog as receitas de legumes, que de xeito habitual consumen os nosos alumnos.En cada unha das receitas aparecerá unha imaxe, os ingredientes, o proceso de elaboración e o valor nutrición do prato.

Comezaremos cun prato típico de Pakistán: o "Mung Daal", cociñado por Rimsha Gondal de 3º ESO C.


No mundo cómense moitos tipos de legumes,porque son moi ricos e saudables.
O típico de Pakistán ,Bangladesh,Afganistán e India é o "Daal". Hai moitos tipos de "Daal" : "Mung Daal","Mansur ki Daal","Chane ki Daal"...O "Daal" pódese comer con pan ou arroz .
Este é o "Mung Daal".

Ingredentes:
-Aceite de oliva-Cebola
-Allo
-Jejibre
-Tomate
-Sal
-Pemento vermello raiado
-"Haldi"
-Tomate frito
-"Jira"
-"Mung Daal"


"Mung Daal" é rico en proteinas , mineraies e fibra.

 



7 de nov. de 2016

UNIDADE DIDÁCTICA A CASTAÑA

Compartimos a unidade didáctica elaborada polo Equipo de Normalización do IES MONTE CARRASCO DE CANGAS
 Ligazón  unidade didáctica

4 de nov. de 2016

27 de out. de 2016

A TECEDORA DE SOÑOS

O epicentro do festival Entreculturas chegou para nós o venres 15 de outubro, cando representamos por última vez –que triste sona dicilo– La casa de Bernarda Alba, A estanqueira da Praza da Merced e Anfitrión. Foron tres obras das que sen dúbida todos aprendemos algo. Falando por min, cada personaxe aportoume algo distinto, e aínda que poida sonar irónico e incluso incoherente, Bernarda aportoume as gañas de loitar ao máximo pola liberdade en todos os apectos.


TECEDORA NO AUDITORIO 1 : Presentación & Anfitrión from DANIEL GARCIA CANCIO on Vimeo.
Creo que non me equivoco ao dicir que para todos os membros do grupo de teatro, foi unha experiencia inolvidable, non só por ter a oportunidade de mostrar aquelo que levabamos meses ensaiando; meses duros, pero que tiveron o seu bo resultado; senon tamén por recibir a maior das recompensas ante un traballo ben feito, os aplausos do público. Sinceros, cálidos, reais… Vivimos para eses aplausos. Nese momento non importan os erros que se cometeron, os nervios ou as discusións… calquera sacrifício dá o mesmo se a recompensa é tan grata. Porque sí, fixemos sacrificios. Horas que quizáis algúns precisabamos para estudar e que sen embargo llas entregamos ao teatro porque no fondo é o que nos gusta, porque estamos comprometidos con algo que disfrutamos, porque o escenario é o noso lugar. E pese a crer que moitas cousas poderían saír mal, que deixaramos o listón tan alto que xa non poderíamos subir de nivel… foi marabilloso, cada ano é ainda máis marabilloso ca o anterior. 

Pola miña parte, só teño que engadir que estou agradecida, e estareino eternamente. A todas esas persoas que dende as butacas do auditorio nos aplaudían case sen parar; aos meus compañeiros, de verdade, sodes todos incríbles á vosa maneira; e sobre todo, ás nosas mestras. A elas e ao seu apoio incondicional pase o que pase, nas boas e nas malas. Sen vós, non seriamos nada.



Noa Méndez 2º Bach B.