Cando marchaches, chorei, chorei por min. Abríchesme os ollos ó mesmo tempo que abriches unha brecha ao carón dos meus beizos. E sangrei, sangrei bágoas de dor, de rabia, de mentira.
Chorei por min, pola miña nai, polas miñas amigas. Chorei por tódalas mulleres que, coma min, viven un conto de fadas podre. Chora ti tamén comigo. Non quedes calada. Se é amor, non doe!
Esta é a terceira curtametraxe sobre a violencia de xénero realizada por alumnas de 2º de bacharelato durante este trimestre:
Ningún comentario:
Publicar un comentario